انتخاب مواد واشرهای زخم مارپیچ بر عملکرد آب بندی و مقاومت دما چگونه تأثیر می گذارد؟

در کاربردهای صنعتی ، واشرهای زخم مارپیچ به طور گسترده ای برای آب بندی تجهیزات مختلف استفاده می شود. عملکرد اصلی آن جلوگیری از نشت مایعات و مقاومت در برابر فشار زیاد و محیط های درجه حرارت بالا است. انتخاب مواد نقش مهمی در عملکرد آب بندی و مقاومت دما واشر زخم مارپیچی دارد. در زیر به بررسی چگونگی تأثیر انتخاب مواد بر این دو جنبه عملکرد می پردازد.

تأثیر مواد
مواد فلزی: واشرهای زخم مارپیچ معمولاً از نوارهای فلزی و مواد غیر فلزی به طور متناوب ساخته می شوند. انتخاب مواد فلزی به طور مستقیم بر ظرفیت تحمل فشار و مقاومت دما تأثیر می گذارد. مواد فلزی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند شامل فولاد ضد زنگ ، فولاد کربن ، فولاد آلیاژ و غیره است.

فولاد ضد زنگ: از فولاد ضد زنگ به دلیل مقاومت و استحکام عالی در برابر خوردگی استفاده می شود. 304 و 316 درجه از فولاد ضد زنگ برای استفاده در محیط های مختلف خورنده و شرایط درجه حرارت بالا مناسب است و می تواند به طور موثری از خستگی و پیری مواد ناشی از دمای بالا جلوگیری کند.

فولاد آلیاژ: برای کاربردهای دارای درجه حرارت و فشار شدید ، فولادهای آلیاژ (مانند اینتول یا مونل) استحکام و مقاومت در برابر گرما را فراهم می کنند. ترکیب خاص آلیاژ آن می تواند قدرت و ثبات خوبی را در دماهای بالا حفظ کند.

مواد پر کردن غیر فلزی: از مواد غیر فلزی برای پر کردن واشرهای زخم مارپیچ برای افزایش عملکرد آب بندی استفاده می شود. مواد غیر فلزی متداول شامل آزبست ، PTFE (Polytetrafluoroethylene) ، لاستیک و پلی اتیلن است.

PTFE: PTFE دارای ثبات شیمیایی عالی و مقاومت در برابر دمای بالا ، مناسب برای استفاده در محیط های شیمیایی شدید است. واشرهای زخم مارپیچی با استفاده از PTFE به عنوان یک ماده پر کننده می توانند عملکرد آب بندی خوبی را در دمای بالا و فشار زیاد فراهم کنند ، به خصوص برای استفاده از رسانه های خورنده مانند اسیدهای قوی و قلیایی مناسب است.

لاستیک: اگرچه لاستیک به اندازه فلز یا PTFE مقاوم در برابر گرما نیست ، اما انعطاف پذیری و عملکرد آب بندی آن باعث می شود تا آن را برای محیط هایی با درجه حرارت و فشارهای پایین تر مناسب کند. انتخاب لاستیک باید شرایط کار خاصی را در نظر بگیرد تا از اثر آب بندی مناسب اطمینان حاصل شود.

عملکرد مهر و موم
عملکرد آب بندی واشرهای زخم مارپیچ بستگی به خاصیت ارتجاعی ، تراکم پذیری و سازگاری مواد در سطح آب بندی دارد. استحکام مواد فلزی همراه با انعطاف پذیری مواد غیر فلزی به طور موثری می تواند شکاف های ریز بین سطوح تماس را پر کند و از این طریق احتمال نشت را کاهش می دهد.

کشش: خاصیت خاصیت ارتجاعی مواد فلزی تعیین می کند که آیا واشر می تواند پس از فشرده سازی به شکل اصلی خود بازگردد. مواد فلزی با کشش خوب می توانند آب بندی خوب را در دمای بالا و فشار بالا حفظ کنند.

تراکم پذیری: تراکم پذیری مواد غیر فلزی پس از نصب بر وضعیت فشرده سازی واشر تأثیر می گذارد. فشرده سازی مناسب می تواند تماس نزدیک بین واشر و سطح فلنج را تضمین کند و در نتیجه اثر آب بندی را بهبود بخشد.

مقاومت دما
مقاومت دما به طور عمده به مقاومت در برابر گرما و ضریب انبساط حرارتی مواد بستگی دارد. در محیط های درجه حرارت بالا ، پایداری حرارتی مواد بسیار مهم است. مقاومت دما از مواد مختلف به شرح زیر است:

فولاد ضد زنگ: فولاد ضد زنگ می تواند استحکام و شکل پایداری را در دماهای بالا حفظ کند ، بنابراین اغلب در بخار با دمای بالا ، پتروشیمی و سایر زمینه ها استفاده می شود.

PTFE: PTFE می تواند برای مدت طولانی در دماهای بالا و بدون تخریب کار کند. دامنه مقاومت در برابر دمای آن می تواند به 260 درجه سانتیگراد برسد ، که برای محیط های با درجه حرارت بالا و خورنده مناسب است.

لاستیک: لاستیک مستعد پیری و از بین رفتن خاصیت ارتجاعی در دماهای بالا است ، بنابراین برای کاربردهای درجه حرارت بالا مناسب نیست. هنگام انتخاب مواد لاستیکی ، اطمینان حاصل کنید که مقاومت در برابر دمای آنها نیازهای کار واقعی را برآورده می کند .